"De sfeer van 'Tarsando ma non troppo' is typisch voor de gevoelsmens die Lootens is: warmte, vluchtige impressies en poëzie. Af en toe zelfs een vleugje melancholie zoals in 'Passionato', een thema uit de musical 'Chico', die hij zopas geschreven heeft voor het gezelschap Nuts en waarin hij accordeon speelt, maar dan zó dat het instrument klinkt als een Zuid-Amerikaanse bandoneon. 'Blessures' en 'The Spring of '93' herinneren dan weer aan het droeve jaar 1993 waarin de componist twee goede vrienden verloor. Terwijl 'Tragisch mooi' verwijst naar de periode waarin Lootens vaste componist, pianist en arrangeur van Johan Verminnen was." (Vic De Donder, De Standaard 19 september 1996)
|